Od twojej reakcji może zależeć zdrowie i życie drugiego człowieka. Inaczej powinniśmy postąpić, gdy podejrzewamy zawał u osoby, która straciła przytomność, a inaczej udzielać pomocy choremu, który jest świadomy. W żadnym jednak przypadku nie wahaj się działać!
W czasie zawału dochodzi do zatkania naczynia doprowadzającego krew do serca. Im dłużej trwa taki stan, tym większe ryzyko, że mięsień sercowy zostanie poważnie i trwale uszkodzony. Aby do tego nie dopuścić, należy jak najszybciej działać.
Najbardziej charakterystyczny jest silny, piekący ból umiejscowiony za mostkiem. Promieniuje on do lewego barku, łopatki, żołądka, szyi, karku lub żuchwy i nie słabnie przy zmianach pozycji.
Pojawiają się duszności, zawroty głowy, nudności.
Chory odczuwa również kołatania serca i może mieć zaburzenia czucia – mrowienie skóry lub niedowład ręki lub nogi.
U części osób występuje także tzw. brzuszna maska zawału – wówczas objawami dominującymi są bóle żołądka, wymioty, mdłości.
Podaj choremu tabletkę nitrogliceryny (szczególnie jeśli jego ciśnienie jest wysokie) lub 100-325 mg kwasu acetylosalicylowego (Acard, Aspirin, Polopiryna). Jeśli dolegliwości nie ustępują po upływie 5 minut, dzwoń po pogotowie.
Ułóż poszkodowanego w pozycji półsiedzącej, rozepnij kołnierzyk i ewentualnie biustonosz, poluzuj pasek w spodniach.
Mów do chorego uspokajająco. Poproś, by spróbował oddychać miarowo.
Uwaga! Jeśli ty masz takie objawy, a jesteś sama w domu, zadzwoń po pogotowie i jednocześnie poproś np. sąsiadkę, by z tobą na nie poczekała. Istnieje ryzyko, że stracisz przytomność i ratownicy będą mieli problem, żeby dostać się do mieszkania!
W internecie możesz znaleźć informację, że w przypadku podejrzenia zawału pomaga... kasłanie. To nieprawda! Kaszel może wręcz pogorszyć sytuację chorego, bo zmusza jego serce do wysiłku!
Ułóż chorego na boku i stale kontroluj jego oddech. Jeśli przestanie oddychać, klęknij przy nim i rozepnij mu ubranie. Wykonaj 30 rytmicznych, mocnych uciśnięć klatki piersiowej, a potem 2 wdechy. Rób masaż na zmianę ze sztucznym oddychaniem (2 oddechy na 30 uciśnięć) do momentu przywrócenia oddechu lub przyjazdu karetki. Jeśli udzielasz pomocy w miejscu publicznym, wyślij kogoś po defibrylator (np. do apteki, hipermarketu). Gdy zostanie przyniesiony, przerwij akcję ratunkową, włącz urządzenie i postępuj zgodnie z jego komendami.