Kandydoza to groźna grzybica. Jak ją rozpoznać i leczyć?

Na ludzkim ciele bytuje wiele grzybów, nie czyniąc nam szkody. Jednym z nich jest rodzaj drożdżaka, zwany kandydą (candida). Zwykle jego niewielkie ilości znajdują się w jelitach, ustach, na skórze. Gdy namnażają się, wywołują stan grzybiczy: kandydozę.

Kandydoza - co to za choroba?

Kandydoza, znana również jako drożdżyca, to infekcja wywołana przez grzyby z rodzaju Candida, najczęściej Candida albicans. Te grzyby są naturalnie obecne w organizmie człowieka, szczególnie w jamie ustnej, jelitach, pochwie i na skórze, jednak w sprzyjających warunkach mogą się nadmiernie rozmnażać, prowadząc do infekcji.

Rodzaje kandydozy

Kandydoza jamy ustnej (pleśniawki):

• Objawy: białe plamy w jamie ustnej, trudności w połykaniu, ból.
• Występuje często u niemowląt, osób starszych, oraz osób z osłabionym układem odpornościowym.

Kandydoza pochwy (grzybica pochwy):

• Objawy: swędzenie, pieczenie, białawe upławy, ból podczas stosunku.
• Często występuje u kobiet, szczególnie po antybiotykoterapii, w ciąży lub przy stosowaniu doustnych środków antykoncepcyjnych.

Komu grozi kandydoza? Przyczyny choroby

Drożdżaki rozwijają się nadmiernie, gdy słabnie odporność. Zagrożeni są diabetycy, osoby przewlekle zestresowane, rekonwalescenci po ciężkich chorobach oraz ludzie jedzący dużo słodyczy i rafinowanych węglowodanów. Ataki kandydozy zdarzają się po terapii antybiotykami, które zakłócają naturalną równowagę bakterii w organizmie.

Kandydoza po menopauzie

Kandydoza pojawia się w organizmie, gdy ma do tego sprzyjające warunki. Dojrzałe kobiety są dla niej łatwym łupem. Ich organizm jest osłabiony z powodu zmian hormonalnych, zażywania leków, np. na cukrzycę i nadciśnienie, antybiotyków oraz... zajadania stresów słodyczami. Ten miks powoduje, że w organizmie zaczyna rozrastać się grzyb o nazwie Candidia ablicans. 

Kandydoza u dojrzałych kobiet objawia się nawracającymi infekcjami intymnymi, bólami brzucha, wzdęciami, skurczami, biegunką, zaparciami. Dochodzą do tego kłopoty z zasypianiem oraz wybuchowość, płaczliwość. Jeśli chcesz sprawdzić, czy to rzeczywiście przyczyna twoich dolegliwości, zrób domowy test. Wykonaj go rano, na czczo. Napluj do szklanki z zimną wodą. Jeśli ślina rozpuści się to znak, że jesteś zdrowa. Gdy zacznie opadać na dno, tworząc nitki, w organizmie rozwija się kandydoza.

Objawy kandydozy

Kandydoza wywołuje nie tylko zmiany skórne i grzybicę paznokci, ale też wiele  innych objawów.

• Nawracające problemy intymne. Drożdżaki bytują w strefach intymnych większości pań. Kiedy robi się ich za dużo, rozwija się kandydoza pochwy, z dokuczliwym swędzeniem, zaczerwienieniem i opuchlizną. Do tego pojawia się gęsta, biała wydzielina. Trzy czwarte kobiet doświadczy tego przynajmniej raz w życiu.

• Wykwity w jamie ustnej. Pojawiają się zwykle u osób starszych i używających ruchomych elementów dentystycznych. Jeśli na języku, dziąsłach, gardle lub wewnętrznej stronie policzków widzisz białe, nierówne plamki (potrafią boleć), to może być kandydoza. W zaawansowanej postaci drożdżaki mogą się usadowić w przełyku, powodując ból i trudności w przełykaniu.

• Infekcje zatok. Krótkoterminowe problemy są zazwyczaj winą bakterii. Ale lekarze podejrzewają, że przewlekłe infekcje zatok to już dzieło grzybicy. Naukowcy z Mayo Clinic znaleźli grzyby w wydzielinie nosowej aż u 96 proc. ludzi z chroniczną infekcją zato

• Zakażenia układu moczowego.To problem osób w podeszłym wieku oraz z osłabioną odpornością. Objawy to pieczenie podczas oddawania moczu, częsta potrzeba wizyty w toalecie, pobolewanie w dolnej części brzucha. Mocz staje się mglisty, ciemnieje i dziwnie pachnie.

• Problemy trawienne. Wzdęcia, gazy, przelewanie się w brzuchu, skurcze jelit, nudności, biegunki lub zaparcia mogą być efektem przerostu drożdżaków w jelitach.

• Bóle stawów.   Jeśli grzyby kandyda dostaną się do krwiobiegu, mogą zawędrować do stawów i wywoływać ich stany zapalne z bólem, sztywnością i opuchlizną. Drożdżaki najczęściej atakują stawy kolanowe i biodrowe.

Po czym poznać, że mamy kandydozę?

Kandydoza często mylona jest z chorobami tarczycy, ponieważ może ona rozregulować układ hormonalny. Stąd podobne zwiastuny: zmęczenie, senność, swędząca i łuszcząca się skóra, nerwowość, problemy z utrzymaniem wagi (chudnięcie lub tycie), bóle mięśni, kłopoty z koncentracją.

Oprócz ww. objawów (sugerujących chorą tarczycę), możemy mieć poniższe symptomy (2-3 lub większość). Mogą się zaostrzać po wzięciu antybiotyku.

• nietypowe stolce: na początku twarde (tworzą „czop”, wypróżnienie sprawia ból),  potem bardzo luźne. Często dochodzą do nich wzdęcia i przelewanie w brzuchu.
• język z białym nalotem: u zdrowej osoby powinien być różowy (bez nalotu).
• pleśniawki jamy ustnej: biały, łatwy do starcia patyczkiem kosmetycznym osad na migdałkach i podniebieniu.
• grzybica paznokci: trudno się jej pozbyć (mimo leczenia problem nawraca).
• częste zapalenia zatok: dochodzi do nich skłonność do angin i przeziębień (chory łapie je 4-5 razy w ciągu roku).
• różne rodzaje alergii: często są to alergie całoroczne i wciąż dochodzą nowe.
• niska temperatura ciała: pada dużo poniżej 36,6 st. (np. 35,5 st.) i jest obniżona stale (ale nie zawsze taka była).
• apetyt na słodycze: „ciągnie nas” do słodkich napojów, ciast, owoców, pieczywa.
• ciągłe pochrząkiwanie: może też zmieniać się głos.

Jeśli zauważasz u siebie te objawy, po epidemii poproś lekarza o skierowanie na badania: krwi wykrywające antygeny komórek grzyba oraz TSH, FT3, FT4, aTPO i USG tarczycy.

Leczenie kandydozy

Nieleczona kandydoza osłabia organizm. Nie ma jednak na nią dobrych leków. Grzyb zwalcza się antybiotykiem przeciwgrzybiczym (na receptę), ale organizm się po nim wyjaławia. Dlatego najlepszą metodą jest stosowanie diety i domowych kuracji. 

Leczenie kandydozy jest zazwyczaj procesem trudnym i długotrwałym. Czas terapii zależy m.in. od etapu choroby, na którym została ona wykryta oraz tego, jak bardzo zostały zniszczone organy. Pełne wyleczenie trwa co najmniej rok, ale zarodniki drożdżaków mogą  znajdować się we krwi jeszcze przez nawet trzy lata. Często zdarzają się nawroty choroby.

Dieta przyspieszająca leczenie kandydozy

Kandydozy nie pokonamy bez zmiany diety i trybu życia. Warto zrobić to teraz, by przyspieszyć późniejsze wyleczenie.

Aby pozbyć się kandydozy odstaw na miesiąc: 

• cukier i jego wyroby, bo to on najbardziej przyczynia się do rozwoju choroby,
• produkty z białej mąki,
• drożdże, 
• wędliny, parówki,
• wyroby gotowe, kupne, typu pizza, pierogi, naleśniki itp.

Ponadto przestrzegaj poniższych zasad:

• Dokładnie gryź każdy kęs (ok. 30 razy). Źle strawiony pokarm stanowi pożywkę dla przerośniętej candidy w jelitach.
• Nie pij w trakcie jedzenia.
• Nie łącz w jednym posiłku białek i węglowodanów. Np. kotlet jedz z surówką, ale bez ziemniaków, a pieczywo z warzywami (powinny stanowić 1/2 talerza w każdym posiłku!).
• Unikaj stresu. Godzinę dziennie poświęć na przyjemności.
• Wysypiaj się (6-8 godzin).
• Antybiotyki bierz tylko wtedy, gdy jest to konieczne.

Domowe kuracje przy kandydozie

Domowa kuracja z czosnkiem na kandydozę

Z czosnkiem (zawiera allicynę, substancję o działaniu grzybobójczym).

• 4 ząbki czosnku posiekaj i odstaw na 10 min. Zalej szklanką wrzątku i gotuj przez 3 min. Napój odcedź i pij w ciągu dnia.
• Kurację stosuj 2-3 tygodnie (aby pozbyć się brzydkiego zapachu z ust, żuj listki pietruszki).

Domowa kuracja z sodą na kandydozę

Z sodą oczyszczoną (zamienia w organizmie środowisko kwasowe – w którym rozwija się kandydoza – na zasadowe).

• Rozpuść łyżeczkę sody w szklance letniej przegotowanej wody i wypij godzinę przed posiłkiem. Kurację stosuj raz dziennie przez 2-3 tygodnie.