Przepisy dotyczycące kwarantanny i izolacji domowej zmieniały się wielokrotnie wraz z rozwojem sytuacji epidemiologicznej. Ostatnie zmiany związane są z przebiegiem piątej fali pandemii, w której dominuje mutacja Omikron. Od 11 lutego 2022 roku zniesiona została tzw. kwarantanna z kontaktu, czyli kwarantanna dla osób narażonych na zakażenie, od 15 lutego natomiast okres izolacji dla osób zakażonych wirusem SARS-CoV-2 skrócony został z 10 do 7 dni. Skrócona została też kwarantanna dla współdomowników osób zarażonych. Co to w praktyce oznacza?
W związku ze zmieniającą się sytuacją epidemiologiczną w Polsce rząd zdecydował o wprowadzeniu od 11 lutego tego roku nowych zasad dotyczących kwarantanny, a od 15 lutego – nowych zasad izolacji dla osób zarażonych wirusem SARS-Cov-02 oraz kwarantanny dla osób, które z nimi mieszkają.
11 lutego rząd zlikwidował tzw. „kwarantannę z kontaktu”. Oznacza to, że sam kontakt z osobą chorą nie jest już podstawą do automatycznego nałożenia kwarantanny.
Ale uwaga! Jeśli wiemy, że mieliśmy kontakt z osobą chorą, zaleca się monitorowanie swojego stanu zdrowia oraz unikanie bezpośrednich kontaktów z innymi osobami. Należy również pamiętać o przestrzeganiu zasad dotyczących noszenia maseczki, dezynfekcji rąk i zachowania odpowiedniego dystansu.
Od 15 lutego 2022 r. izolacja osoby z pozytywnym testem trwa siedem dni (wcześniej trwała 10 dni). O przedłużeniu izolacji może zdecydować lekarz POZ, jeśli u osoby zakażonej występują objawy COVID-19.
Do tej pory kwarantanna dla współdomowników osób zarażonych koronawirusem wynosiła aż 17 dni (obejmowała czas izolacji zakażonego domownika, czyli 10 dni, plus siedem dni na wypadek, gdyby objawy infekcji wystąpiły później). Od 15 lutego kwarantanna trwać będzie tyle samo, co izolacja chorego, czyli siedem dni.
Osoby, które zostały objęte kwarantanną z powodu zamieszkiwania z osobą chorą przed 15.02., odbywają ją na starych zasadach (czyli okres izolacji osoby chorej plus 7 dni).
Tak, ale dotyczy to tylko osób zaszczepionych.
Z innymi zasadami kwarantanny i izolacji mamy do czynienia w przypadku osób udzielających świadczeń chorym na COVID-19, żołnierzy, funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej lub Służby Ochrony Państwa. W przypadku wyżej wymienionych osób od 2 lutego nie stosuje się kwarantanny, jeśli codziennie przez 5 dni przed pracą będą robić test antygenowy i uzyskiwać ujemny wynik.
Od 15 lutego rozwiązanie będzie dotyczyć także funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego i Służby Więziennej.
W przypadku osób wykonujących zawód medyczny, żołnierzy lub funkcjonariuszy służb od 2 lutego izolacja trwa:
Zarówno kwarantanna jak i izolacja oznaczają odosobnienie, ale odnoszą się do różnych przypadków.
Jakie zasady zachowania obowiązują w czasie kwarantanny?
Jeśli otrzymaliśmy pozytywny wynik szybkiego testu antygenowego, możemy ubiegać się o wydanie zaświadczenia o powrocie do zdrowia w związku z COVID-19. Jest ono wydawane najwcześniej 11 dni (od 15 lutego 8 dni) po dacie testu, a jego ważność wynosi nie więcej niż 180 dni od dnia uzyskania pierwszego pozytywnego wyniku testu antygenowego.
Zaświadczenie to w Polsce jest traktowane na równi z Unijnym Certyfikatem COVID-19, jednak nie uprawnia Cię do przekroczenia granicy.
Osoby pracujące skierowane na kwarantannę lub izolację mają prawo do świadczeń chorobowych. Przysługuje im wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy (80 proc.).
Podstawą do wypłaty chorobowego w przypadku kwarantanny albo izolacji jest informacja zwarta w systemie informatycznym Centrum e-Zdrowia (EWP). Nie ma więc konieczności dostarczania do ZUS-u lub pracodawcy papierowej decyzji Sanepidu.
W razie kwarantanny spowodowanej chorobą domownika Sanepid nie wydaje osobnej decyzji. Ubezpieczony musi sam złożyć oświadczenie u pracodawcy lub w ZUS-ie o konieczności odbycia kwarantanny. Pracodawca albo ZUS ma prawo wystąpić do Państwowej Inspekcji Sanitarnej o zweryfikowanie tych danych.
Źródło: www.gov.pl