Kiedy opieka nad bliskimi staje się zbyt trudna, warto poszukać wsparcia. Dowiedz się, jak pomoc pielęgniarki POZ może odciążyć cię w codziennej trosce o zdrowie najbliższych i jakie kroki podjąć, aby skorzystać z jej usług w ramach NFZ zarówno w ramach jednorazowej wizyty, jak i opieki długoterminowej.
Spis treści
Mieszkasz daleko i nie możesz często odwiedzać rodzica? A może mąż potrzebuje opieki, a tobie brakuje sił? Postaraj się o wsparcie pielęgniarki w ramach NFZ.
W każdej przychodni podstawowej opieki zdrowotnej powinna być zatrudniona pielęgniarka środowiskowa. Podobnie jak deklarujemy wybór lekarza POZ w przychodni, tak samo wybieramy pielęgniarkę środowiskową. To osoba odpowiedzialna za prowadzenie i przestrzeganie zleconej przez lekarza POZ terapii.
Do jej obowiązków należy m.in. cewnikowanie, robienie zastrzyków, pobieranie krwi, zmiana opatrunków czy zdjęcie szwów, a także przeprowadzanie innych podstawowych zabiegów pielęgnacyjno-leczniczych. Może też pomagać w wykonywaniu ćwiczeń rehabilitacyjnych zaleconych przez lekarza POZ lub specjalistę.
Współpracuje też z ośrodkiem pomocy społecznej, gdy zajdzie taka potrzeba.
Z bezpłatnej pomocy pielęgniarki środowiskowej może skorzystać każdy, kto jest objęty ubezpieczeniem NFZ i zadeklarował wybór pielęgniarki POZ. Przysługuje ona zwłaszcza obłożnie i przewlekle chorym przebywającym w domu.
Potrzebę takiej opieki w domu chorej osoby możemy zgłosić za pośrednictwem lekarza POZ. By przyznano takie świadczenie, konieczne jest złożenie odpowiedniego wniosku w przychodni. Jednak będzie to pomoc doraźna, w miarę możliwości przychodni, np. kilka wizyt u seniora chorego na zapalenie płuc, do czasu, aż poczuje się lepiej i nie będzie wymagał np. oklepywania czy inhalacji albo kroplówek lub zastrzyków.
Jeżeli taka pomoc jest niewystarczająca, bo chory potrzebuje stałej opieki, wówczas trzeba próbować innych rozwiązań.
Dla pacjenta, który wymaga stałej opieki, dłuższej niż 2 tygodnie, również paliatywnej, można ubiegać się o przyznanie pielęgniarki długoterminowej. Taką opieką może zostać objęty pacjent obłożnie i przewlekle chory, który nie wymaga leczenia w szpitalu i na taką opiekę otrzymał skierowanie od lekarza pierwszego kontaktu.
Lekarz kwalifikuje pacjenta na podstawie oceny w skali Barthel, wspólnie z pielęgniarką środowiskową – pacjent, który otrzyma 40 punktów albo mniej, ma prawo do bezpłatnych usług pielęgniarskich. Wizyty u chorego odbywają się co najmniej cztery razy w tygodniu, w dni powszednie od godziny 8 do 20.
Usługi opiekuńcze na określonych zasadach świadczą też ośrodki pomocy społecznej. O szczegóły trzeba pytać w lokalnym OPS. Są one odpłatne, wg stawek danej gminy.