Bolesne zaczerwienienie na powiekach najczęściej spowodowane jest powstaniem tzw. jęczmienia. Może on nieźle uprzykrzyć życie. Przy każdym mrugnięciu okiem daje o sobie znać. Co to za choroba i jak postępować w wypadku jęczmienia na oku?
Jęczmień na oku - co to jest i jak powstaje?
Jęczmień na oku to ostry stan zapalny gruczołka łojowego lub gruczołu potowego znajdującego się na powiece. Objawia się jako niewielki, bolesny guzek, który może być zaczerwieniony i spuchnięty. Jęczmień na ogół powstaje w wyniku zakażenia bakteryjnego, często wywoływanego przez bakterie Staphylococcus aureus. Może być też spowodowany zatkanymi gruczołami łojowymi lub drobnymi urazami skóry w okolicy oka.
Jeśli obejmuje mieszki włosowe rzęs, powstaje zwykle na skutek zaczopowania ich ujścia oraz zakażenia gruczołów łojowych Zeissa lub gruczołów rzęskowych (potowych) Molla. Nazywany jest wówczas jęczmieniem zewnętrznym.
Jęczmień wewnętrzny rozwija się natomiast w gruczołach tarczkowych Meiboma. Produkują one łojową wydzielinę i znajdują się w głębi powieki w tzw. tarczce, włóknistej tkance nadającej powiekom charakterystyczny kształt. W powiece górnej znajduje się ich 30–40, natomiast w dolnej – 20–30. Ujścia gruczołów Meiboma znajdują się w brzegach powiek. W przypadku zapalenia tych gruczołów lub ich nieprawidłowego funkcjonowania (dysfunkcji) dochodzi do ich pogrubienia i zablokowania odpływu wydzieliny łojowej.
Najczęściej jęczmień na oku nie wymaga specjalistycznego leczenia i samoistnie goi się w ciągu kilku dni, choć czasem konieczne może być stosowanie ciepłych okładów lub kropli do oczu. W przypadku powtarzających się lub przewlekłych jęczmieni na powiece warto skonsultować się z lekarzem.
Jęczmień na oku - jak przebiega?
Jęczmień na oku może przebiegać różnie w zależności od jego stopnia zaawansowania i indywidualnych warunków organizmu. Oto ogólny przebieg:
-
Początkowy etap: Zazwyczaj jęczmień na oku zaczyna się od zaczerwienienia i bolesnego obrzęku na powiece. Może być odczuwalny jako bolesny guzek lub zgrubienie.
-
Rozwój objawów: W miarę rozwoju stanu zapalnego guzek staje się większy, bardziej bolesny i bardziej zaczerwieniony. Czasami może pojawić się również wydzielina.
-
Dojrzenie i pęknięcie: Po kilku dniach od początku objawów, jęczmień na powiece może dojrzeć, co oznacza, że guzek wypełniony ropą może pęknąć. To często wydarzenie, które przynosi ulgę, ale może również prowadzić do dalszego rozprzestrzeniania się zakażenia.
-
Gojenie się: Po pęknięciu jęczmienia, zazwyczaj następuje stopniowe zmniejszanie się obrzęku i zaczerwienienia. W miarę jak infekcja się zmniejsza, objawy bólowe także zanikają.
W większości przypadków jęczmień na oku goi się samoistnie w ciągu kilku dni do tygodnia. Jednak w niektórych przypadkach może być konieczne leczenie antybiotykami lub innymi środkami przeciwbakteryjnymi, szczególnie gdy występują powikłania lub jeśli jęczmień się powtarza. Jeśli objawy są szczególnie bolesne, powtarzają się lub nie ustępują po kilku dniach, zawsze warto skonsultować się z lekarzem.
Jęczmień na oku - czy jest groźny?
W większości przypadków jęczmień na oku nie jest groźny dla zdrowia ani życia. Jest to zazwyczaj niewielka infekcja gruczołu łojowego lub potowego na powiece, która może być bolesna i irytująca, ale nie stanowi poważnego zagrożenia. Jednakże istnieją pewne czynniki, które mogą zwiększyć ryzyko powikłań lub sugerować, że jęczmień może wymagać specjalistycznej opieki medycznej:
-
Powikłania: Chociaż większość jęczmieni goi się samoistnie, niekiedy mogą pojawić się powikłania, takie jak rozprzestrzenienie się infekcji lub trwałe uszkodzenie tkanek w okolicy oka.
-
Rekurencja: Jeśli jęczmień powraca często lub regularnie, może to być znak, że istnieje problem podstawowy, który wymaga leczenia, takiego jak przewlekłe zapalenie gruczołów łojowych.
-
Zakażenie oka: W rzadkich przypadkach infekcja jęczmienia może rozprzestrzenić się na inne części oka lub okoliczne tkanki, co może prowadzić do poważniejszych infekcji oczu.
-
Osoby o obniżonej odporności: U osób z osłabionym układem odpornościowym jęczmień może stanowić większe zagrożenie, ponieważ organizm może mieć trudności z radzeniem sobie z infekcją.
Dlatego, choć jęczmień na ogół jest problemem łatwo rozwiązywalnym, zawsze ważne jest monitorowanie jego postępu i skonsultowanie się z lekarzem w przypadku trudności w gojeniu się lub występowania powikłań.
Jęczmień na oku - czy jest zaraźliwy?
Jęczmień na oku nie jest zazwyczaj uznawany za chorobę zaraźliwą w typowym sensie, ponieważ nie jest to infekcja wirusowa ani bakteryjna, którą można łatwo przenosić z jednej osoby na drugą poprzez kontakt bezpośredni. Jęczmień oka na ogół powstaje w wyniku zakażenia gruczołu łojowego lub potowego na własnej powiece.
Jednakże, bakterie, które mogą powodować jęczmień, takie jak Staphylococcus aureus, mogą być przenoszone przez bezpośredni kontakt z osobą, która ma aktywną infekcję. Na przykład, jeśli osoba dotknięta jęczmieniem dotknie swoje oczy, a następnie bezpośrednio dotknie czyjegoś innego oka lub twarzy, istnieje teoretyczne ryzyko przeniesienia bakterii i potencjalnie wywołania infekcji u innej osoby.
W związku z tym, choć jęczmień nie jest typowo uważany za chorobę zaraźliwą w sensie chorób zakaźnych, zawsze warto zachować ostrożność i higienę osobistą, aby unikać potencjalnego przeniesienia bakterii związanych z jęczmieniem lub innymi infekcjami oczu. Zapobieganie przenoszeniu bakterii obejmuje częste mycie rąk, unikanie dotykania oczu bez konieczności oraz unikanie współdzielenia ręczników, poduszek czy kosmetyków z osobami mającymi jęczmień. Jeśli zauważysz, że ktoś w twoim otoczeniu ma jęczmień, warto zachować szczególną ostrożność, aby nie przenosić potencjalnej infekcji na własne oczy.
Jęczmień na oku - jak się go pozbyć?
Pozbycie się jęczmienia na powiece zazwyczaj nie wymaga specjalistycznego leczenia i często można to zrobić w domu. Podstawą leczenia są okłady rozgrzewające i masaż oraz maści z antybiotykami (leki te zawsze przepisuje lekarz).
Jęczmień na oku - jak go leczyć? Mieszanka ojca Sroki na jęczmień oka
Zaleca się 4 razy na dobę ciepłe okłady trwające przez 10–15 minut. Można wykorzystać do okładów napary lub odwary z ziół, pod warunkiem jednak, że nie mamy skłonności do alergii. Ojciec Grzegorz Sroka poleca mieszankę ziołową, która zmniejsza ból. Przygotowujemy z niej odwar.
Składniki:
Przygotowanie:
-
Wszystkie składniki mieszamy.
-
2 łyżeczki mieszanki zalewamy 1 szklanką zimnej wody, doprowadzamy do wrzenia i gotujemy na małym ogniu przez 5 minut.
-
Odstawiamy pod przykryciem, po 20 minutach przecedzamy.
-
W ciepłym odwarze nasączamy wacik i przemywamy oko (delikatnie masując) 3 razy dziennie.
Jęczmień oka - domowe sposoby leczenia
Wiele domowych sposobów leczenia jęczmienia na oku może być skutecznych w łagodzeniu objawów i przyspieszeniu gojenia się. Oto kilka popularnych domowych metod, które mogą być pomocne.
Ciepłe i suche okłady na jęczmień
Można przytykać do jęczmienia mały szklany lub plastikowy pojemnik (np. buteleczkę na lekarstwa) wypełniony ciepłą wodą. Dobrym rozwiązaniem jest masowanie jęczmienia ciepłą łyżeczką – chodzi o to, by usunąć wydzielinę.
Jęczmień. Czy pocieranie złotą obrączką jest skuteczne?
Najbardziej znanym domowym sposobem pozbycia się jęczmienia jest pocieranie go złotą obrączką. Ma to swoje uzasadnienie i nie jest bezsensowne. Pocieranie rozgrzewa powiekę i jednocześnie ją masuje, a to w leczeniu jęczmienia jest bardzo ważne. Oczywiście, obrączkę przed masażem należy wyparzyć. Po użyciu należy również umyć obrączkę, by nie przekazać bakterii gronkowca komuś innemu.
Jajko na jęczmień na powiece
Do leczenia jęczmienia można także użyć jajka ugotowanego na twardo. Jajko długo utrzymuje ciepło i ma kształt, który dobrze dopasowuje się do oka. Można więc nim oko rozgrzać i masować jęczmień.
Czego nie wolno robić gdy ma się jęczmień na powiece?
- Nie wolno wyciskać lub samodzielnie przecinać ropny czop tworzący się na jęczmieniu. Może to doprowadzić do uszkodzenia oka lub rozsiania się stanu zapalnego na inne partie ciała.
- Nie należy także ukrywać jęczmienia za pomocą makijażu. Kosmetyki mogą nasilić stan zapalny i zapchać jeszcze bardziej gruczoły.
- Jęczmień jest także przeciwwskazaniem do noszenia soczewek kontaktowych. Podczas choroby trzeba je zamienić na okulary.
Jęczmień na oku - kiedy konieczna wizyta u okulisty?
Jeżeli objawy się nasilają – powieka robi się coraz bardziej rozdrażniona, boląca i czerwona – lub po pięciu dniach jęczmień nie znika, ale się powiększa i jest bardziej uciążliwy, należy pójść do okulisty. Specjalista przepisze nam lek: okulistyczną maść przeciwzapalną z antybiotykiem (lub w połączeniu ze sterydem). Maści stosujemy wraz z rozgrzewającymi, suchymi okładami i masażami.
Jeśli takie leczenie nie pomoże, być może konieczny będzie zabieg chirurgiczny. Jeśli zmiana wciąż będzie się utrzymywała, trzeba wziąć wycinek zmiany do badań, by sprawdzić, czy na pewno jest wynikiem stanu zapalnego.
Okulista może też zalecić stosowanie preparatów (płynów lub jednorazowych chusteczek) do czyszczenia brzegów powiek.
Jęczmień - co może być przyczyną?
Tendencję do jęczmienia mają osoby chorujące na trądzik różowaty, cukrzycę, z obniżoną odpornością i cierpiące na zespół suchego oka.
Jeśli jęczmienie bardzo często nawracają, warto też wykonać badanie w kierunku obecności nużeńca. Jest to maleńki pajęczak, który żyje na brzegach powiek. Z ostatnich badań wynika, że zakażenie tym pasożytem zwiększa ryzyko pojawienia się zmian na powiekach, takich jak jęczmień czy gradówka.
Jak odróżnić jęczmień na oku od innych chorób?
Niewiele jednak osób wie, że nie tylko jęczmień objawia czerwonym guzkiem na powiece. Podobnie wygląda gradówka. Jednak jej przyczyną nie jest zakażenie bakteryjne, ale zamknięcie ujścia gruczołu znajdującego się na brzegach powieki. Ujście zatykane jest najczęściej przez wydzielinę produkowaną przez gruczoły. Gdy jest zbyt gęsta, dochodzi do zaczopowania gruczołu. Z czasem do gradówki mogą przedostać się bakterie, ale początkowo zmiana jest jałowa.
Podobnie jak jęczmień, gradówka pojawia się na górnej lub dolnej powiece, ale nie zawsze blisko rzęs, ponieważ jej przyczyną nie jest stan zapalny mieszka włosowego. Może się umiejscowić powyżej rzęs, a nawet na wewnętrznej stronie powieki.
