Gluten to umowna nazwa białek roślinnych, występujacych w pszenicy, jęczmieniu i życie. Coraz częściej zdarzają się nieprawidłowe reakcje organizmu na ten czynnik. Modne jest także eliminowanie go z diety bez wskazań medycznych. Czy słusznie?
Spis treści
Gluten sam w sobie nie jest składnikiem szkodliwym dla zdrowia. Problemem natomiast jest to, że organizm może nieprawidłowo reagować na gluten. Mówimy wówczas o takich schorzeniach jak celiakia, nieceliakalna nadwrażliwość na gluten lub alergia. Osoby dotknięte tymi przypadłościami powinny całkowicie wykluczyć gluten z diety, ponieważ w ich przypadku wywołuje on szereg niekorzystnych objawów i ma niszczący wpływ na organizm.
Celiakia (choroba trzewna) to efekt autoagresji układu odpornościowego wywołanej przez gluten. To autoimmunologiczna choroba o podłożu genetycznym. Celiakia może się pojawić w każdym wieku. Rozwija się dwa razy częściej u kobiet niż u mężczyzn. Zwykle wykrywana jest pomiędzy 30. a 50. rokiem życia. W przypadku celiakii jedzenie glutenu wywołuje przewlekły stan zapalny z charakterystycznymi zmianami błony śluzowej jelit – zanikają kosmki jelitowe, czyli struktury odpowiedzialne za wchłanianie składników pokarmowych.
Objawy, jakie może wywołać gluten
Niewykryta i nieleczona celiakia skutkuje powikłaniami. To może być przedwczesna menopauza, osteoporoza, zaburzenia psychiczne, zaburzenia neurologiczne (polineuropatia, padaczka), nowotwory złośliwe jelita cienkiego i innych odcinków przewodu pokarmowego.
Błędne jest przekonanie, że jeśli choroba nie ujawni się w dzieciństwie, to później nam nie grozi. Na świecie notuje się wzrost zachorowań na celiakię u dorosłych. Jeśli obserwujesz u siebie niepokojące objawy i podejrzewasz celiakię, zgłoś się do lekarza rodzinnego lub gastrologa, który da skierowanie na odpowiednie badania.
Kluczowym elementem diagnostyki celiakii jest oznaczenie przeciwciał IgG i IgA i testy genetyczne, dopiero w dalszej kolejności specjalista może skierować na biopsję i pobranie wycinka.
Jedyną skuteczną metodą leczenia celiakii jest wyeliminowanie z jadłospisu wszystkich produktów zawierających gluten. Stosowanie diety bezglutenowej jest konieczne już do końca życia.
Nieceliakalną nadwrażliwość na gluten (NCGS) opisano stosunkowo niedawno. Objawy są podobne jak przy celiakii, ale występują szybciej, bo w ciągu godziny lub dni po spożyciu glutenu. W przeciwieństwie do celiakii nie stwierdza się również uszkodzeń błony śluzowej jelita. Nadwrażliwość na gluten jest najtrudniej wykryć, a to z powodu braku specyficznych markerów. Diagnostyka polega przede wszystkim na wykluczeniu celiakii i alergii. Stosuje się dietę eliminującą gluten, a następnie testy prowokacyjne.
Gluten może wywołać w organizmie reakcję alergiczną. To także reakcja z udziałem układu odpornościowego. W jej przypadku dochodzi do wytwarzania przeciwciał IgE, czyli charakterystycznych dla chorób alergicznych. Oznaczenie ich stężenia we krwi jest niezbędne do postawienia diagnozy alergii na gluten. Robi się także testy skórne. Co odróżnia alergię na gluten od celiakii i nadwrażliwości? Otóż objawy mogą pojawić się w ciągu zaledwie kilku minut, a nawet sekund po kontakcie z glutenem.
Dolegliwości związane z alergią na gluten to głównie zmiany skórne. Występują najczęściej u dzieci (to zaczerwieniona i łuszcząca się skóra, pokrzywka, atopowe zapalenie skóry). Alergia to także reakcja z udziałem układu odpornościowego.
Występowanie charakterystycznych objawów dla nietolerancji glutenu jest zależne od wieku.
Jedynym sposobem poradzenia sobie z opisanymi chorobami jest dieta eliminująca gluten. Dlatego warto szukać produktów ze znakiem przekreślonego kłosa.
Nie istnieją badania naukowe, które wskazywałby, że gluten jest szkodliwy dla każdego. Nie powinno się go eliminować pod pretekstem dbałości o „zdrowy styl życia”. Brak glutenu może zaburzać równowagę mikrobiologiczną przewodu pokarmowego i osłabiać także serce. Jeśli jednak nie tolerujesz glutenu, wyeliminuj go z diety. Szukaj produktów z symbolem przekreślonego kłosa.