Atopowe zapalenie skóry (AZS) – choroba ciała i duszy. Jak złagodzić swędzenie skóry?
Atopowe zapalenie skóry (AZS) wywołuje świąd skóry. Inne nazwy choroby to egzema, wyprysk atopowy, alergiczne zapalenie skóry.
Fot. 123RF

Atopowe zapalenie skóry (AZS) – choroba ciała i duszy. Jak złagodzić swędzenie skóry?

Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest przewlekłą, genetycznie uwarunkowaną chorobą, która objawia się suchymi, czerwonymi zmianami na skórze i uporczywym świądem. Osoby chorujące na AZS zmagają się na co dzień nie tylko z bardzo uciążliwymi dolegliwościami, ale też niechęcią otoczenia, którą wywołują zmiany na skórze. Skutkiem jest stres, dodatkowo nasilający chorobę. Jakie są metody leczenia i pielęgnacji skóry atopowej? 

Spis treści:

Czym jest atopowe zapalenie skóry (AZS)?

Choć atopowe zapalenie skóry (zwane też AZS lub egzemą) towarzyszy człowiekowi od setek lat, dopiero od niedawna uznaje się je za jednostkę chorobową i odróżnia od innych dolegliwości skórnych. Nie można w stu procentach ustalić jednej przyczyny choroby, ale wiadomo, że największy wpływ na jej rozwój mają czynniki genetyczne. W wyniku nieprawidłowej budowy naskórka do organizmu przedostają się alergeny, wywołujące nieprawidłową reakcję systemu immunologicznego i stan zapalny. Znaczenie mają też inne okoliczności, np. stres czy zanieczyszczenie środowiska.

Przebieg atopowego zapalenia skóry (AZS)

Przebieg AZS jest bardzo zróżnicowany. Choroba najczęściej ujawnia się we wczesnym dzieciństwie i u blisko połowy pacjentów zanika (na ogół w okresie dojrzewania), ale skóra już zawsze pozostaje sucha i skłonna do podrażnień. U pozostałych chorych objawy mogą utrzymywać się przez całe życie, z charakterystycznymi okresami remisji i nasilenia.

Zdarza się też, że AZS atakuje dopiero w okresie pokwitania lub w wieku dorosłym. Jest trudne do leczenia, towarzyszą mu ciężkie do zniesienia objawy, ma też niezwykle destrukcyjny wpływ na życie dotkniętych nim osób. Ważne jest prawidłowe rozpoznanie, nowoczesne leczenie, ale i przestrzeganie przez pacjentów określonych zasad.

88392166_m
AZS najczęściej ujawnia się we wczesnym dzieciństwie.
123RF

Objawy i diagnostyka atopowego zapalenia skóry (AZS)

AZS diagnozuje się według objawów podzielonych na dwie zasadnicze grupy.

Kryteria większe (wg Hanifina i Rajka) to:

  • przewlekły i nawrotowy przebieg choroby,
  • zmiany w określonych miejscach (u osób dorosłych na twarzy i szyi, w zgięciach łokci, pod kolanami),  
  • silny świąd skóry,  
  • występowanie atopii w rodzinie.

Już trzy z powyższych objawów potwierdzają AZS.

Kryteria mniejsze (uzupełniające) to:

  • suchość skóry,  rogowacenie przymieszkowe bądź tzw. rybia łuska,  
  • podatność na zakażenia gronkowcem złocistym,
  •  świąd podczas pocenia się,
  •  dodatni wynik alergicznych testów skórnych,
  •  podwyższony poziom immunoglobuliny E-IgE,  
  • skłonność do nawrotowych zakażeń skóry,
  •  nietolerancje pokarmowe i kontaktowe na różne czynniki,
  •  zaostrzenie objawów pod wpływem stresu,
  •  biały dermografizm (białe smugi na skórze np. po drapaniu się),
  •  rumień twarzy,
  •  zaćma,  
  • objaw Dennie-Morgana (dodatkowy fałd skórny poniżej dolnej powieki).

Skutki atopowego zapalenia skóry (AZS)

Skutki psychiczne i pomoc chorym na AZS

Atopowe zapalenie skóry dostarcza wielu cierpień pacjentom w każdym wieku, ale dla osób dorosłych ma też dodatkowe skutki. Na co dzień zmagają się nie tylko z poważnymi dolegliwościami, ale i ciężkim stresem. Widoczne na skórze zmiany sprawiają, że mają obniżoną samoocenę, izolują się od otoczenia, wpadają w stany depresyjne. Sytuację pogłębia niska wiedza na temat AZS w społeczeństwie. Osoby chore są często stygmatyzowane, odtrącane, mają problemy w relacjach z bliskimi, trudności ze znalezieniem pracy.

Potwierdza to m.in. raport „Sytuacja osób dorosłych chorujących na atopowe zapalenie skóry w Polsce”, przygotowany przez fundację AMICUS.

Dane z raportu nt. pogorszenia stanu psychicznego pacjentów w przebiegu AZS:

  • 93% deklaruje, że choroba uniemożliwia im normalne funkcjonowanie zawodowe i społeczne
  • 90% cierpi z powodu wyglądu skóry
  • 67% czuje strach przed nawiązywaniem nowych relacji
  • 61% odczuwa, że otoczenie nie ma świadomości, na czym polega AZS
  • 56,4% odnosi wrażenie, że osoby bliskie się ich brzydzą
  • 44% częściej doświadczają myśli samobójczych.

Jeżeli ty lub ktoś z twoich bliskich chorujecie na AZS, pamiętaj, że wsparcie psychiczne w tej chorobie jest równie ważne, jak jej leczenie. Poszukaj profesjonalnej porady. Pomocą służy też Polskie Towarzystwo Chorób Atopowych (ptca.pl), infolinia: 800-190-590 (porady w każdy drugi wtorek miesiąca, w godz. 10-13).

Skutki fizyczne - zaburzenia budowy naskórka 

Naskórek jest pierwszą barierą, oddzielającą organizm człowieka od środowiska. Nienaruszony dobrze chroni nas przed czynnikami zewnętrznymi. U pacjentów chorych na AZS komórki tworzące naskórek nie przylegają do siebie, co sprawia, że do organizmu przedostają się rozmaite niepożądane substancje, które wywołują reakcję zapalną.

106785453_m
AZS podrażniając naskórek może wywołać stan zapalny.
123RF

Skóra atopowa – pielęgnacja oraz sposoby łagodzenia swędzenia

Najważniejsze w pielęgnacji i leczeniu skóry atopowej jest regularne stosowanie emolientów. To specjalistyczne dermokosmetyki, wykorzystujące w swoim składzie substancje, które pomagają utrzymać odpowiednie nawilżenie skóry, natłuszczają ją, niwelują podrażnienia i odbudowują płaszcz hydrolipidowy uszczelniający barierę naskórkową. Pomagają również chronić skórę przed możliwym negatywnym wpływem czynników środowiskowych, w tym alergenów.

Emolienty zmniejszają uczucie świądu oraz działają przeciwzapalnie. Występują w wielu postaciach, np. kremów, balsamów, emulsji, żelów, szamponów.  Dorosłym chorym na AZS zaleca się stosowanie emolientów 2–3 razy dziennie, w ilości minimum 500 g tygodniowo. Przed aplikacją należy zapoznać się z ich składem i wybierać te, które nie zawierają substancji zapachowych, konserwantów itp.

 Aktualnie zalecane są emolienty plus – wzbogacone w dodatkowe aktywne substancje, takie jak flawonoidy, saponiny i lizaty bakteryjne. Uwaga! Niektóre emolienty mogą zawierać składniki alergizujące, stosuj tylko certyfikowane preparaty.

Leczenie miejscowe atopowego zapalenia skóry

W terapii egzemy stosuje się z dużą skutecznością glikokortykosteroidy (mGKS), w postaci maści, lotionów, kremów, aerozoli.  Leczenie zmniejsza stan zapalny i świąd, ogranicza też ryzyko rozprzestrzeniania się gronkowca. Niestety, długotrwałe stosowanie i nadużywanie leków sterydowych wywołuje skutki uboczne.

Skutecznym lekiem stosowanym miejscowo w AZS o łagodnym i średnim przebiegu są inhibitory kalcyneuryny (mIK) – takrolimus i pimekrolimus. W przeciwieństwie do sterydów, nie uszkadzają one bariery skórnej. Przy ostrych zmianach zapalnych stosuje się wstępne leczenie mGKS, a następnie przechodzi na mIK.

Nowoczesnym rozwiązaniem jest terapia proaktywna (leki podaje się długoterminowo także po remisji, co opóźnia nawrót choroby i zmniejsza jej objawy).

Leczenie ogólne atopowego zapalenia skóry

Co robić, by złagodzić skutki AZS? Jeżeli leczenie miejscowe jest nieskuteczne, wprowadza się doustne leki immunosupresyjne (cyklosporyna, azatiopryna, metotreksat) i fototerapię.

Fototerapia i fotochemioterapia

Leczenie światłem jest uznaną metodą leczenia AZS stosowaną w osób dorosłych, zmniejszającą świąd, działającą przeciwzapalnie, dającą dobre rezultaty przy rozległych zmianach.

Stosuje się:

  • naświetlanie promieniami UVB (~311 nm),  
  • metodę PUVA naświetlanie przy jednoczesnym podawaniu chemicznych środków doustnych wzmacniające działanie promieniowania na skórę,  
  • naświetlanie UVA1 – za pomocą specjalnych lamp fluorescencyjnych,
  • metalohalogenkowych (w zależności od dawki) stosowane w najcięższych przypadkach atopowego zapalenia skóry.

Fototerapia podlega refundacji. Niestety, w ramach NFZ dostępna jest głównie w dużych ośrodkach miejskich. Można ją także stosować w warunkach domowych przy użyciu lamp przenośnych.

108157074_m
Leczenie światłem (fototerapia) jest uznaną metodą leczenia AZS.
123RF

Dieta eliminacyjna przy ASZ – co jeść, czego unikać?

AZS często towarzyszy nadwrażliwość pokarmowa na określone produkty:

  • mleko krowie i jego przetwory,
  • jaja,
  • soję,
  • zboża,
  • ryby,
  • skorupiaki,
  • niektóre warzywa i owoce.

Odstawienie alergizujących pokarmów łagodzi skutki choroby i przyspiesza proces leczenia.

U niektórych pacjentów z czasem zwiększa się tolerancja immunologiczna i restrykcyjna dieta nie jest konieczna, u innych trwa całe życie. Dietę eliminacyjną należy stosować w porozumieniu z lekarzem, by nie doprowadzić do niedoborów pokarmowych.  

Naturalnym wspomagaczem w leczeniu AZS i innych schorzeń dermatologicznych jest olej z wiesiołka dwuletniego. To bogate źródło niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT), które mają pozytywny wpływ na stan skóry.

 

Czytaj więcej