Dzięki testamentowi już za życia możesz według uznania zarządzać posiadanym majątkiem. W ostatniej woli możesz przekazać spadek nie tylko krewnym, ale też przyjaciółce, czy organizacji, którą chciałabyś wesprzeć. Jak poprawnie napisać testament, co powinno się w nim znaleźć? Odpowiadamy na najważniejsze pytania.
Spis treści
Jeśli za życia nie zdecydujesz, co komu ma przypaść, gdy już ciebie nie będzie, majątek zostanie podzielony między spadkobierców zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego. Niekoniecznie musi być to zgodne z twoim zamysłem. Dlatego lepiej sporządzić testament i przekazać spadek komu chcesz.
Do takiego kroku ma prawo każda dorosła osoba, która nie została ubezwłasnowolniona. Ale, co ważne, testament może zawierać wolę tylko jednej osoby. Jeśli np. razem spiszą go małżonkowie, będzie nieważny (każdy musi sporządzić swój!).
Testament można napisać własnoręcznie. Trzeba go czytelnie podpisać (nie wystarczy tzw. parafa czy inicjały) i opatrzyć datą – bez któregoś z tych elementów nie jest ważny. W treści możemy wskazać jednego lub kilku spadkobierców i określić, jaki udział procentowy w spadku przypada każdemu z nich.
Spisany własnoręcznie testament można przekazać spadkobiercy (zapewne będzie dobrze go pilnował) lub zdeponować u notariusza. W tym drugim przypadku dokument (tak jak i ten sporządzony w kancelarii), można też wpisać do Notarialnego Rejestru Testamentów (NORT).
Możesz także sporządzić testament u notariusza. Opłata za to wynosi 50 zł (150 zł – gdy zawiera zapis lub polecenie). Testament notarialny ma tę zaletę, że jest trudniejszy do obalenia a ponadto nie zginie.
Jeśli chcesz wskazanej instytucji czy osobie przekazać konkretną rzecz (np. samochód, biżuterię), należy zamieścić w testamencie tzw. zapis windykacyjny. Jest to możliwe wyłącznie w dokumencie sporządzonym przez notariusza. Koszt testamentu z takim zapisem to 200 zł. Zapamiętaj jednak, że nie można w ten sposób przekazać pieniędzy.
Spadkodawca może też w testamencie pozbawiać prawa do zachowku spadkobierców ustawowych, czyli ich wydziedziczyć. Ma do tego prawo, gdy bliski, postępował niezgodnie z zasadami współżycia społecznego lub nie dopełniał obowiązków rodzinnych np. argumentem może być przemoc i uzależnienia, zaniedbywanie rodziny lub umyślne działanie przeciwko życiu, zdrowiu czy wolności spadkodawcy.
Przyczyna wydziedziczenia powinna wynikać z testamentu. Osoba, która została wydziedziczona, jest traktowana tak, jakby zmarła przed spadkodawcą. W miejsce wydziedziczonego wchodzą jego zstępni.
Testament można w każdej chwili odwołać (u notariusza kosztuje to 30 zł) lub zmienić. Jeżeli sporządzisz nowy testament, ale nie zaznaczysz w nim, że poprzedni odwołujesz, automatycznie odwołaniu ulegną tylko te postanowienia, których nie można pogodzić z treścią nowego testamentu (Art. 947. KC).