Róże to piękne kwiaty, które mają zniewalający zapach, ale również działają leczniczo dzięki dużej zawartości witaminy C i innych składników odżywczych. Ekspert radzi, jak zebrać płatki róż i zrobić z nich napar, który działa antybakteryjnie i olejek różany, który przyda się np. do aromaterapii.
Spis treści
Czy istnieje wspanialszy symbol miłości i piękna, niż świeżo rozkwitnięta róża? Chyba nie. Mamy do nich wielką słabość, przede wszystkim z uwagi na ich zniewalający, lekko oszałamiający nasze zmysły aromat. Znamy ponad sto gatunków róż, ich odmian zapewne są całe tysiące, ale do celów zielarskich nadają się tylko niektóre z nich.
Powszechnie uważa się, iż najbardziej aromatyczne są płatki róży damasceńskiej, którą uprawia się na wielką skalę na Bałkanach i w Turcji. To właśnie tam destyluje się najlepszy olejek różany, osiągający zawrotną wartość. Cena hurtowa jednego kilograma to ponad 8 tysięcy euro!
Jednak do produkcji olejków różanych możemy również wykorzystać kwiaty nieco łatwiej dostępnych nam gatunków – róży francuskiej oraz róży dzikiej. Wprawdzie ich zapach jest trochę słabszy, ale za to bez trudu i za darmo znajdziemy je przy skrajach lasów i wzdłuż polnych dróg.
Płatki róż cenimy nie tylko za wspaniały zapach – posiadają również właściwości lecznicze!
Kwiat róży (Flos Rosae) pozyskuje się, zbierając płatki w pogodne dni, zaraz po zniknięciu rosy. Muszą one być świeżo rozwinięte, bez oznak brązowienia. Ugniecione tracą swoją delikatną barwę, więc najlepiej zbierać je do wiklinowego koszyka – mają wówczas odpowiedni przewiew.
Następnie suszymy je w cieniu, rozłożone cienką warstwą na sicie lub na sztywno rozpiętym materiale: najlepsza będzie do tego stara moskitiera albo gęsta firanka. Wysuszone płatki róż nieco się skurczą, ale zachowają właściwą barwę i aromat. Przechowujemy je w szklanym słoju, w miejscu ciemnym i chłodnym.
Kwiaty róż są doskonałym składnikiem mieszanek z zielonej lub czarnej herbaty. Przede wszystkim świetnie współgrają z cytrusowymi nutami, więc szczególnie dobrze podkreślą walory herbaty earl grey.
Napar z płatków dzikiej róży jest nie tylko smaczny, ale również ma wiele potencjalnych korzyści dla zdrowia. Płatki róży są szczególnie bogate w witaminę C, ale zawierają również witaminy A, D i E, a także niektóre z grupy B.
Różane płatki są też bogatym źródłem bioflawonoidów i polifenoli, które są silnymi antyoksydantami. Mogą pomagać w zwalczaniu wolnych rodników, które są powiązane z procesem starzenia się i wieloma chorobami przewlekłymi. Ze względu na zawartość antyoksydantów i witamin, napar z płatków róży może przyczynić się do poprawy kondycji skóry, pomagając w walce z oznakami starzenia.
Związki obecne w olejku eterycznym działają przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie. Natomiast w samym kwiecie znajdziemy duże ilości garbników działających przeciwbiegunkowo oraz przyspieszających gojenie się podrażnień i ran. Z tego względu róże są składnikiem ziółek łagodzących podrażnienia jamy ustnej i gardła oraz wspomagających leczenie aft i zapaleń dziąseł.
W medycynie ludowej stosowano okłady z zaparzonych w wodzie kwiatów róż na drobne skaleczenia, trudno gojące się rany i rozmaite problemy dermatologiczne.
Co ciekawe napar z płatków róży jest często używany w tradycyjnej medycynie do łagodzenia objawów stresu i nerwicy.
Pamiętaj, że mimo iż napar z płatków dzikiej róży ma wiele potencjalnych korzyści zdrowotnych, nie zastąpi leczenia medycznego. Jeśli masz jakiekolwiek problemy zdrowotne, skonsultuj się z lekarzem.
Składniki:
Przygotowanie:
Ususzone wcześniej płatki róż zalać wrzątkiem. Przykryć szklankę talerzykiem. Po kilku minutach można dosłodzić miodem i gotowe.
Olejek eteryczny z róż damasceńskich uchodzi za jeden z najwartościowszych olejków w aromaterapii. Kompozycja złożona z olejku różanego, geranium i lawendy pozwala się nie tylko odprężyć – ale co udowodniły bułgarskie badania kliniczne – zwiększa naszą uwagę, koncentrację oraz pozwala wydajniej pracować w trudnych, stresujących warunkach.
Składniki:
Przygotowanie:
Olejek różany otrzymuje się poprzez macerację. Rozgniecione płatki należy zalać olejem i odstawić słoik na około 3 tygodnie w ciepłe i dobrze nasłonecznione miejsce. Po upływie tego czasu, należy przelać olej przez sito do naczynia z ciemnego szkła i trzymać w zaciemnionym miejscu. Zmiana szkła na ciemne ustabilizuje pozyskaną witaminę C.
Radził ekspert Bartłomiej Byczkiewicz: mgr inż. zielarstwa i terapii roślinnych, autor książek na temat farmacji oraz ziołolecznictwa. Wykładowca Instytutu Zielarstwa Polskiego i Terapii Naturalnych.