Nadżerka to częsta przypadłość kobiecych narządów rodnych. Trudno ją wykryć, bo często przebiega bezobjawowo, a nieleczona może prowadzić do raka szyjki macicy, a nawet do bezpłodności. Leczenie najczęściej nie trwa długo i jest bezbolesne. Aby zapobiec chorobie zadbaj o odpowiednią profilaktykę i częste wizyty u ginekologa. Co wywołuje nadżerkę i jakie objawy powinny cię zaniepokoić?
Czym jest nadżerka i jak się objawia?
Nadżerka należy do najczęstszych schorzeń narządów rodnych kobiet. Jest to ubytek nabłonka na ściankach szyjki macicy, który przybiera postać czerwonej ranki o brodawkowej powierzchni. Czasami może też krwawić. Niewielkie zmiany nadżerkowe stwierdza się u co czwartej kobiety. Choć zazwyczaj pojawia się po porodach i poronieniach, występuje także u bardzo młodych dziewcząt. Nadżerka jest wynikiem niewyleczonych stanów zapalnych szyjki macicy, które mogą być spowodowane bakteriami, czy uczulającymi kosmetykami. Zdarza się także, że wywołują ją zaburzenia hormonalne (zbyt duża ilość estrogenów), za wcześnie rozpoczęte życie płciowe lub zbyt intensywne stosunki.
Nadżerka jest schorzeniem bezobjawowym i bezbolesnym. Mogą jednak pojawić się intensywne upławy. Najczęściej o schorzeniu dowiadujemy się dopiero podczas wizyty u lekarza, dlatego też nie wolno zaniedbywać badań ginekologicznych i cytologicznych (należy wykonać je raz w roku, chyba, że lekarz zadecyduje inaczej). Jeśli nadżerka jest duża, po stosunku płciowym pojawia się krwawe plamienie, zanikające po dwóch dniach. Takie objawy powinny skłonić kobietę do natychmiastowej wizyty u ginekologa.
Diagnostyka i leczenie nadżerki
Na podstawie badania cytologicznego lekarz decyduje o sposobie leczenia tego schorzenia. W początkowym stadium choroby, gdy nie ma stanu zapalnego, przeprowadza się koagulację chemiczną. Rankę smaruje się specjalnym preparatem, który niszczy zmieniony chorobowo nabłonek, a w jego miejsce rodzi się zdrowy. Gdy komórki wykazują cechy stanu zapalnego, stosuje się globulki dopochwowe (np. Betadynę, Gyno-Trosyd, Clotrimazolum, Pimafucin).
Innym szeroko stosowanym sposobem usuwania nadżerki jest tzw. „wypalanka”, czyli wypalanie prądem elektrycznym (elektrokoagulacja) lub laserem, a także zamrażanie ciekłym azotem (krioterapia). W przypadku poważniejszych zmian konieczne może okazać się wycięcie części szyjki macicy wraz z nadżerką.
Jak zapobiegać chorobie?
Nie wolno bagatelizować tego schorzenia. Nieleczone może bowiem przerodzić się w nowotwór szyjki macicy, prowadzić do zakażenia jajowodów, a nawet do niepłodności.
Aby ustrzec się nadżerki, należy przede wszystkim: dbać o higienę intymną, mieć stałego partnera, nie zaniedbywać wizyt u ginekologa i badań cytologicznych, zwłaszcza gdy odczuwa się ból w dole brzucha i zbyt intensywne upławy.
