Zazdrość – co zrobić, by nie niszczyła związku? Sprawdź, jak możesz sobie z nią radzić

Warto podkreślić, że chorobliwa zazdrość jest różna od normalnej zazdrości, która może występować w większości zdrowych związków. Zdrowa zazdrość może być naturalną reakcją emocjonalną na sytuacje, które mogą zagrażać związkowi. Ważne jest jednak, aby zrozumieć granicę między zdrową a chorobliwą zazdrością i w przypadku wystąpienia poważnych problemów emocjonalnych, skorzystać z pomocy specjalisty, jak np. psychoterapeuty czy terapeuty par.

Jak rozpoznać chorobliwą zazdrość w związku?

Podobno nie ma prawdziwej miłości bez zazdrości. I na pewno jest w tym ziarnko prawdy. Odrobina zazdrości dodaje smaczku związkom damsko-męskim. Okazywanie jej przez męża, chłopaka czy narzeczonego bardzo często nam schlebia, wzmacnia poczucie naszej wartości, udowadnia, że partnerowi bardzo na nas zależy, że nas kocha. I zapewne uczucie lekkiej zazdrości, takie delikatne ukłucie w sercu, miał okazję przeżyć każdy z nas i nie ma w tym nic złego.

Prawdziwy problem zaczyna się wtedy, kiedy jedna strona w związku bezustannie podejrzewa drugą osobę o zdradę i jednocześnie osacza ją swoimi oskarżeniami. Kiedy tylko ukochany czy ukochana znika z pola widzenia, człowiek chorobliwie zazdrosny tworzy sobie w wyobraźni całe scenariusze zdrad. Gdy natomiast partnerzy są razem, każdy, nawet najbardziej niewinny gest, spojrzenie czy ruch interpretuje po swojemu i odnajduje w nim oznaki niewierności.

Człowiek przesadnie zazdrosny podejrzewa różne osoby o romans ze swoim partnerem czy partnerką. W psychice zazdrośnika lub zazdrośnicy tak mocno zakodowany jest motyw zdrady, że nawet najbardziej przekonujące argumenty nie trafiają jej/jemu do przekonania. W takiej sytuacji tylko mały krok może dzielić dwoje ludzi od rozstania.

Chorobliwa zazdrość – kto ma do niej skłonność?

Psychologowie zajmujący się tym problemem uważają, że na chorobliwą zazdrość cierpią najczęściej ludzie o niskim poczuciu własnej wartości. Postrzegają oni siebie przez pryzmat ukochanej osoby, a jej uczucie stanowi potwierdzenie ich atrakcyjności, dlatego obsesyjnie boją się zdrady. Sądzą bowiem, że bez swojego partnera niewiele znaczą i pragną mieć go wyłącznie dla siebie.

W niektórych przypadkach może być wynikiem poczucia braku zaufania, obaw o odrzucenie lub trudności w radzeniu sobie z emocjami. Zazwyczaj osoba, która przejawia chorobliwą zazdrość, doświadcza silnej potrzeby kontrolowania partnera i związku.

Jak sobie radzić z zazdrością w związku?

Radzenie sobie z zazdrością w związku może być trudne, ale jest możliwe. Warto zrozumieć, że zazdrość jest naturalną emocją, ale chorobliwa zazdrość może zniszczyć relację. Oto kilka wskazówek, które mogą Ci pomóc:

• Spójrz na związek z innej perspektywy: Zanim zaczniemy bliską osobę podejrzewać o zdradę, poprośmy o radę kogoś zaufanego, np. przyjaciółkę, która spojrzy na tę sprawę obiektywnie.
• Rozpoznaj swoje emocje: Świadomość, że odczuwasz zazdrość, jest pierwszym krokiem do radzenia sobie z nią. Przyjrzyj się swoim uczuciom, zastanów się, co je wywołuje i jak wpływają na Twoje zachowanie.
• Komunikuj otwarcie: Nie trzymaj swoich emocji w sobie. Porozmawiaj ze swoim partnerem o swoich obawach i lękach. Skup się na uczuciach, które Cię nurtują, i staraj się unikać oskarżeń czy ataków wobec partnera.
• Zbuduj zaufanie: Skup się na budowaniu zaufania w związku. Otwartość, uczciwość i konsekwencja w działaniach są kluczowe dla wzmocnienia więzi między partnerami.
• Pracuj nad swoją samooceną: Często zazdrość wynika z niskiej samooceny. Pracuj nad akceptacją samego siebie, dostrzegaj swoje wartości i sukcesy. Zwiększenie pewności siebie może pomóc w redukcji zazdrości.
• Wypracuj zdrowe strategie radzenia sobie ze stresem: Zazdrość może być wynikiem stresu i niepokoju. Znajdź zdrowe sposoby na radzenie sobie ze stresem, takie jak medytacja, aktywność fizyczna, czy rozwijające hobby.
• Unikaj porównywania się z innymi: Przestań porównywać swój związek z innymi. Każdy związek jest inny i ma swoje unikalne cechy. Skup się na tym, co sprawia, że Twój związek jest wartościowy i wyjątkowy.
• Wypracuj wspólne cele i zainteresowania: Dążenie do wspólnych celów i zaangażowanie w wspólne zainteresowania może wzmocnić więź między Wami i zmniejszyć zazdrość.
• Zgłoś się po pomoc: Jeśli zazdrość staje się zbyt przytłaczająca i trudna do radzenia sobie samodzielnie, nie wahaj się skorzystać z pomocy terapeuty, który pomoże Ci zrozumieć korzenie zazdrości i rozwijać zdrowe strategie radzenia sobie z nią.

Jeśli już mamy świadomość, że zazdrość jest bezpodstawna, postarajmy się zaakceptować ją jako jedną w nieprzyjemnych emocji, których doświadczamy. Jednocześnie jednak nie poświęcając tej sprawie uwagi nie pobudzać wyobraźni. Można też podjąć próbę szczerej rozmowy z partnerem na ten temat. Pamiętaj, że radzenie sobie z zazdrością może być procesem, który wymaga czasu i wysiłku. Ważne jest, aby być cierpliwym zarówno dla siebie, jak i dla swojego partnera. Razem możecie stworzyć zdrowszy i bardziej satysfakcjonujący związek. Ostatecznie umów wizytę u psychologa i poszukać przyczyny zazdrości.

Zespół Otella – jak przejawia się ten typ zazdrości?

Najbardziej skrajną formą zazdrości jest tzw. zespół Otella. Zespół Otella, znany także jako zespół otępienia otelloidznego lub zespół zazdrości urojonej, to rodzaj psychozy, w której osoba cierpiąca na tę chorobę ma przewlekłe, irracjonalne i silne poczucie zazdrości względem swojego partnera lub bliskiej osoby. Nazwa "zespół Otella" pochodzi od postaci z tragedii Williama Shakespeare'a "Otello", który stał się ofiarą zazdrości i doprowadził do tragicznych wydarzeń.

Osoby cierpiące na ten zespół są przekonane, że ich partner jest im niewierny, nawet w obliczu braku dowodów lub nieprawdziwych informacji. Poczucie zazdrości jest tak silne i przekonujące, że osoby z zespołem Otella często wykazują obsesyjne myśli na temat rzekomej niewierności partnera oraz podejrzewają go o zdradę na każdym kroku. Często próbują zbierać dowody na rzekomą zdradę, a jednocześnie bagatelizują lub odrzucają dowody, które wskazują na wierność partnera.

Przejawy zespołu Otella mogą obejmować:

• Obsesyjne myśli związane z niewiernością partnera.
• Przekonanie, że partner ukrywa zdradę i nie jest do zaufania.
• Częste pytania partnera o możliwą niewierność lub śledzenie jego działań.
• Wyostrzone reakcje na sygnały, które mogą sugerować niewierność, nawet jeśli są mało prawdopodobne lub nieistotne.
• Napięcia, konflikty i kłótnie w związku z powodu zazdrości.
• Izolowanie się od bliskich osób, osłabienie więzi społecznych.
• Przeżywanie intensywnych emocji, takich jak gniew, smutek czy bezsilność z powodu zazdrości.
• Podejmowanie działań mających na celu kontrolę i ograniczenie partnera.

Zespół Otella jest poważnym schorzeniem psychiatrycznym, które może znacznie wpłynąć na jakość życia osoby cierpiącej oraz jej relacje z innymi. Leczenie zwykle wymaga wsparcia specjalisty, takiego jak psychoterapeuta czy psychiatra, który może pomóc w zrozumieniu korzeni zazdrości oraz w radzeniu sobie z tymi myślami i uczuciami w zdrowszy sposób. Terapia poznawczo-behawioralna i terapia poznawcza opara na uznaniu (ACT) są przykładami metod, które mogą być stosowane w leczeniu zespołu Otella.