Jesteś babcią? Wspaniale, gratulacje. Sprawdź, czy posiadasz tych 10 cech i tym samym zasługujesz na miano babci idealnej. Na pewno tak! Bo chyba nie ma nieidealnych babć.
Spis treści
Każda babcia jest idealna, ponieważ... jest! To osoba nieoceniona: pomoże w opiece nad wnukami, doradzi, wesprze finansowo. Często pełni rolę mediatorki między rodzicami a wnukami. Krótko mówiąc - jest oparciem dla rodziców i wnuków. Niekiedy jednak nawet idealne babcie zapominają, że od czasu, kiedy były matkami wiele się zmieniło. Mają tendencję do narzucania swoich słusznych rad, marginalizują rolę rodziców. To dość częste błędy, których trzeba uniknąć, by być dobrą babcią. Jaka powinna być babcia idealna?
Idealna babcia pomaga wówczas, gdy poproszą ją o to rodzice. Zaopiekuje się wnukami, zabierze je do siebie, aby dać młodym rodzicom chwilę wytchnienia i trochę czasu dla siebie. Pomoże, gdy z powodów zawodowych, czy innych rodzice nie będą mogli odebrać dziecka z przedszkola, czy zaopiekować się nim po pracy. Rodzice chętnie skorzystają z pomocy idealnej babci także wtedy, kiedy dziecko zachoruje.
Babcia w żadnym wypadku nie powinna kwestionować metod wychowawczych rodziców, nawet wówczas, gdy jest święcie przekonana, że to ona ma rację. Rodzice powinni mieć pewność, że to oni sprawują kontrolę nad swoim dzieckiem i sami decydują o tym, co będzie dla niego najlepsze.
Wsparcie i dzielenie się swoim doświadczeniem jest bardzo cenne, ale narzucanie swoich poglądów już nie.
Idealna babcia, a jednocześnie matka, wspiera swoją córkę czy synową w roli matki. Dodaje otuchy, pewności siebie, podkreśla, że młoda kobieta dobrze sobie radzi, wiele się nauczyła. Trzeba przy tym traktować swoją pomoc jako naturalne zachowanie starszego pokolenia. Można opowiedzieć o swoich wątpliwościach i niepokojach z tego okresu – tak robi idealna babcia.
Najlepsza babcia jest osobą opanowaną, spokojną, pewną siebie, która zawsze wie, co robić i znajduje rozwiązanie różnych problemów. Zapobiega konfliktom lub je wycisza, gdy wybuchną. Dodaje pewności siebie i poczucia bezpieczeństwa nie tylko swoim wnukom, ale także ich rodzicom. Jednym i drugim zależy na poczuciu, że zawsze mogą na niej polegać i zwrócić się do babci z każdym swoim problemem.
Często wnuki, które akurat nie mogą porozumieć się z rodzicami, udają się po pomoc do babci, licząc, że ona rozstrzygnie spór, oczywiście - na ich korzyść. Tak samo rodzice w takich sytuacjach, gdy nie bardzo udaje im się zażegnać spór, mogą liczyć na pomoc babci. Rola mediatorki jest dla babci bardzo ważna, ale trzeba pamiętać, że chodzi tu o doprowadzenie do porozumienia. Babcia nie powinna być sędzią i rozstrzygać, kto ma rację.
Wnukom zwykle zależy na tym, by babcia była zawsze blisko, aby móc zgłosić się do niej po pomoc lub poradę. Babcia powinna okazywać miłość, często przytulać, pocieszać, otaczać dziecko opieką. A jeśli jest daleko – korzystać z komunikatorów, np. messengera, whatsappa, skype'a, by usłyszeć i zobaczyć swoje wnuki.
Babcia towarzyszy wnukom na różnych etapach ich rozwoju, często od niemowlęctwa przez okres przedszkolny i szkolny. Dzieci często zadają pytania, idealnie byłoby, gdyby babcia potrafiła na nie odpowiedzieć. Nawet jeśli nie potrafimy, trzeba dziecka wysłuchać, nie można zbywać jakąś wymówką: „Teraz nie mam czasu”, „Może porozmawiamy później” itp. Warto postarać się wyjaśnić wnukom wszystko, co wyjaśnić potrafimy. Potrzeba do tego sporo cierpliwości. Idealna babcia odświeża i pogłębia swoją wiedzę i nie stroni od nowinek z różnych dziedzin życia.
Przede wszystkim dzieci u babci nie powinny się nudzić. Trzeba więc zadbać o atrakcje, aby ten czas spędzały jak najprzyjemniej. Nie można jednak zapominać o obowiązkach. Jeśli wnuki spędzają popołudnie i wieczór u babci, a mają lekcje do odrobienia, trzeba tego dopilnować, a najlepiej pomóc – nie odrabiać lekcji za nich, ale wspierać.
Nowe możliwości w relacjach dziadków z wnukami tworzą się, gdy zabieramy dziecko na wakacje, ferie, do siebie na kilka dni lub z nim wyjeżdżamy. Warto mieć to na uwadze. Nie chodzi o spędzanie całych wakacji, ale choćby wspólnego tygodnia, czy dwóch. Warto się zastanowić wcześniej, co możemy wspólnie robić, a najlepiej opracować plan pobytu. Okres ten można świetnie wykorzystać na nauczenie dziecka czegoś nowego, np. jazdy na rowerze, pływania, gry w szachy, rozpoznawania grzybów, ptaków, drzew, szydełkowania czy gotowania.
Babcia jest pomocna, wspierająca, ale nie na niej ciąży obowiązek wychowania i opieki nad wnukami. Trzeba o tym pamiętać, aby nie znaleźć się w roli darmowej opiekunki na każde wezwanie.
Każde dziecko, a zwłaszcza najmłodsze, musi mieć jak największy kontakt z rodzicami, aby się prawidłowo rozwijać. Z drugiej strony - babcia ma prawo dysponowania swoim czasem, mieć go dla siebie, dla własnych spraw i przyjemności. Babcia, która ogranicza całą swoją aktywność życiową do pomocy dzieciom i wnukom, zwykle później nie jest doceniona. Znika, gdy przestaje być potrzebna.
Niewielkie wsparcie finansowe lub kupowanie dziecku prezentów jest również odbierane jako bardzo miły gest. Nie chodzi tutaj, oczywiście, o kupowanie sobie miłości wnuków prezentami, czy przychylności rodziców dzięki wsparciu finansowemu. Zresztą, co tu kryć, dawanie prezentów ukochanej osobie to prawdziwa przyjemność!