Bulgotanie, przelewanie i piszczenie to odgłosy, które mogą wydobywać się z brzucha. Najczęstsze dźwięki to burczenie pustego żołądka lub jelit podczas transportu pokarmu. Kiedy odgłosy są głośniejsze niż zwykle, przyczyną może być niestrawność lub poważniejsza choroba. Kiedy należy udać się do lekarza?
Każdy układ pokarmowy coś „mówi”. Nie ma chyba osoby, która raz na jakiś czas by nie usłyszała hałasów wydobywających się z jej brzucha. Brzuch nie powinien zupełnie milczeć. Pracujący układ pokarmowy musi sobie czasem poburczeć lub pomruczeć. Całkowita cisza może być objawem guza, który zatyka światło jelita, zakrzepu powodującego jego niedokrwienie, pękniętego wrzodu, zatrzymania perystaltyki, niedrożności albo uszkodzenia jelit.
Najbardziej „gadatliwe” są jelita oraz żołądek. To z nich najczęściej dobiegają różne pomruki. Przypominają odgłos wody płynącej rurami: są podobnie głuche i bulgoczące. Jeśli dźwięki stają się wyjątkowo głośne, zmieniają charakter lub zwiększyła się ich częstotliwość – warto przyjrzeć się im bliżej.
Odgłosy z górnej jego części zwykle oznaczają, że żołądek jest pusty i domaga się jedzenia. Z kolei burczenie w niższych partiach, w kiszkach, towarzyszy wędrówce w dół pokarmu, płynów i gazu. Ścianki jelit są zbudowane w dużej mierze z mięśni. Kiedy jelito pracuje, na zmianę kurczą się i zaciskają, by trawić i transportować pożywienie. To właśnie perystaltyka jelit – jest ona głównym źródłem dźwięków.
Czasem dźwięki przybierają na sile. Dzieje się tak podczas biegunki, w trakcie infekcji w obrębie układu pokarmowego i w wyniku alergii pokarmowej. Głośniejszy jest brzuch u cierpiących na zespół jelita drażliwego czy chorobę Leśniowskiego-Crohna. Mocniejsze bulgoty miewają chorzy na uchyłkowatość jelita oraz osoby biorące środki na przeczyszczenie. Źródłem dodatkowych odgłosów może też być uszkodzenie w obrębie jelit, nieprawidłowy poziom potasu lub wapnia we krwi, a także krwawienia w układzie pokarmowym, przepuklina.
Gdy brzuch zaczął wydawać dźwięki inne niż zwykle, jest ich więcej lub są głośniejsze, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Podobnie, jeśli zamilkł na dłużej. Koniecznie powinnaś odwiedzić specjalistę, kiedy zauważysz dodatkowe symptomy, takie jak: wzmożone gazy i nadmierne wzdęcia, nudności, wymioty, gorączka, zatwardzenia lub biegunki, krwawe stolce, zgaga, która nie reaguje na zazwyczaj stosowane leczenie. Niepokojące jest też uczucie pełności albo chudnięcie bez powodu.
Pierwsze, co zleci lekarz, to analiza krwi pozwalająca wykluczyć stany zapalne. Może wysłać Cię także na badania obrazowe: USG oraz rentgen. Czasem potrzebna jest też endoskopia, czyli wprowadzenie do organizmu wziernika zakończonego kamerą. To umożliwia dodatkowo pobranie wycinka tkanki.