"Podniecało mnie, kiedy Krzysztof okłamywał swoją żoną. Dzisiaj nie mogę o niej zapomnieć..."

Zaledwie weszliśmy do pokoju hotelowego, a Krzysztof pchnął mnie lekko na łóżko i zaczął całować.
– Tak bardzo za tobą tęskniłem... – mruczał.
– I ja za tobą – szepnęłam, rozpinając już pasek jego spodni.
– Ile mamy czasu?
– Trzy godziny – odpowiedział.
– Czyli nie musimy się spieszyć – stwierdziłam. Ale zaraz potem rozdzwoniła się komórka Krzysztofa. Nie przerywając pieszczot, sięgnął do kieszeni marynarki.
– To ona! – nagle odsunął się ode mnie.
– Nie odbieraj! – poprosiłam nadąsana.
– Muszę – powiedział niecierpliwie.
– Jak sobie chcesz – wzruszyłam ramionami, a potem usiadłam za nim okrakiem i podczas gdy on tłumaczył się żonie, ja sięgnęłam do jego rozporka...
– Aaa – wymsknęło mu się pełne zadowolenia westchnięcie.
– Proszę? Nie, po prostu ziewnąłem – wyjaśniał żonie, a ja zakryłam ręką usta, żeby nie roześmiać się na głos.

Bardzo mi się ta zabawa podobała!

– Tak, strasznie jestem zmęczony. Ale muszę jeszcze posiedzieć w biurze... – kłamał, co podniecało mnie coraz bardziej. I gdy tylko skończył rozmowę, przeniosłam się do przodu. Usiadłam na jego kolanach, a potem zaczęłam płynnymi ruchami opadać na jego biodra.
– Jesteś bardzo niedobra! – karcił mnie Krzysztof zdławionym głosem. – Bardzo...
– Ale taka ci się właśnie podobam, prawda? – pytałam zaczepnie.
– Bardzo! – westchnął, zaciskając swoje dłonie na moich pośladkach. To oznaczało, że jest już blisko osiągnięcia rozkoszy. Wtedy podniosłam się i szepnęłam:
– To w takim razie cierp... – Marzenko, nie rób mi tego! Nie teraz!
– Tak? Przed chwilą prosiłam cię o to samo. „Nie teraz!”, pamiętasz? – drażniłam się z nim. – Ale ty mnie nie posłuchałeś, więc... – nie dokończyłam, bo zerwał się z łóżka, chwycił mnie w pół i rzucił na pościel tak, że opadłam na brzuch. Położył się na mnie, przytrzymywał mi ramiona... Lubiłam, gdy tracił kontrolę nad sobą. O to przecież w całej tej sytuacji chodziło...
– Zostały nam ponad dwie godziny – powiedziałam, gdy po chwili opadł na mnie całym ciężarem. – Co robimy?
– Odpoczywamy? – zaproponował.
– Nie – cmoknęłam, kręcąc głową. – Nie po to opłaciliśmy całą hotelową dobę... Na początku się bronił. Ale gdy tylko o niego odpowiednio zadbałam, wróciła mu energia. Kochaliśmy się powoli i długo. I tym razem to ja zakosztowałam największej przyjemności.
Potem leżeliśmy w łóżku, planując nasze kolejne spotkanie.
– Może wyrwiesz się z biura? – pytałam. – Albo wpadnę do ciebie przebrana za dostarczyciela pizzy i zrobimy to w twoim gabinecie?
– Nie byłabyś do tego zdolna! – odparł.
– Nie? – spytałam zadziornie. – To się jeszcze okaże – powiedziałam.

Nasz związek przypominał mi film

I już nazajutrz wchodziłam do jego firmy w czerwonej bluzie i w czapeczce z daszkiem oraz z pizzą kupioną na wynos.
– I co? Zdziwiony? – powiedziałam triumfująco, dokładnie zamykając za sobą drzwi. Potem podeszłam do jego biurka, zdjęłam czapeczkę i oswobodziłam włosy, które spłynęły po moich ramionach.
– Zaczniemy od deseru? – spytałam. Dwa razy nie trzeba było mu tego powtarzać. Posadził mnie na biurku i wślizgnął się między moje nogi. Krzysztof poruszał się we mnie szybko, nie odrywając przy tym swoich ust od moich. Najwyraźniej bardzo mu smakowałam... Potem szybciutko zapiął spodnie, przygładził włosy i marynarkę. Patrzyłam na niego z uśmiechem i zajadałam pizzę. On się bał, żeby nikt go nie przyłapał. A ja sobie myślałam, że to dopiero byłoby piękne! Bo w ogóle cały ten związek mnie fascynował. Krzyś był piętnaście lat ode mnie starszy. Miał rodzinę, pieniądze i pozycję zawodową. A jednak powtarzał, że to właśnie ja daję mu szczęście. I to dla mnie tak ryzykował. Ja z kolei lubiłam przygody. A teraz byłam po raz pierwszy kochanką żonatego faceta. To przypominało film. Czekałam na jego telefon, na to, kiedy uda mu się wyrwać od żony. A potem leciałam na spotkanie z nim głodna jego, głodna seksu, głodna tego podniecającego uczucia, że robię coś niedobrego.

Nie miałam zamiaru rozbijać jego małżeństwa

Obowiązywało mnie też milczenie. Dlatego o moim romansie powiedziałam tylko przyjaciółce.
– Chyba oszalałaś! – wykrzyknęła.
– Przesadzasz – stwierdziłam. – I nawet nie wiesz, jakie to jest wspaniałe.
– Że chodzisz do łóżka z żonatym facetem?
– To najlepsza przygoda w moim życiu!
– Nie pojmuję tego – westchnęła. – Możesz zdobyć każdego faceta. Po co ci ktoś, kto ma rodzinę? Chcesz rozbić to małżeństwo?! Zastanów się! – prosiła.
– Niczego nie chcę rozbijać! – broniłam się. – Czy żądam, by kogoś dla mnie zostawił? Nie! A jak przyjdzie czas, to każde z nas wróci do normalnego życia.

Niedługo potem zaczęły się dziać dziwne rzeczy

Głuche telefony w nocy. Później ten SMS z komórki Krzysia na moją. „Co robisz?”, pytał w nim. Odpisałam, że leżę i marzę, żeby on leżał ze mną. Albo lepiej na mnie. Wkrótce dowiedziałam się, że tego dnia żadnej wiadomości mi nie wysłał ani żadnej ode mnie nie dostał.
– To ona! Chyba coś podejrzewa! – wpadł w panikę. – Musimy z tym skończyć!
– Dobrze. Od jutra? – spytałam filuternie i zaczęłam rozpinać guziki jego koszuli. Oczywiście skapitulował... Ale kiedyś, gdy wyszłam z firmy, w której pracowałam, zobaczyłam stojącą przed drzwiami kobietę. Może na kogoś czekała, ale patrzyła na mnie takim wzrokiem, że dziwnie mi się zrobiło. Następnego dnia stała tam znowu. I gdy tylko mnie zobaczyła, wyszła mi naprzeciw.
– Pani nazywa się Marzena? – spytała.
– Tak. A o co chodzi? – zdziwiłam się.
– O mojego męża – szepnęła. – Pani jest jego kochanką – powiedziała to takim tonem, że nagle wyraz „kochanka” wydał mi się obrzydliwy.
– Nie rozumiem... – próbowałam kłamać.
– Błagam panią, niech pani da mu spokój – prosiła, patrząc na mnie załzawionymi oczami. – Niech mi go pani nie zabiera! I moim dzieciom. O! – sięgnęła do torebki. – To są ich zdjęcia. To nasza córka, Klaudia. A to syn Kuba... – Wiem, jestem żałosna – szeptała. – Ale ja tak go kocham...
– A ja się spieszę. Przepraszam – wyrzuciłam z siebie jednym tchem i uciekłam.

Skrzywdziłam ją

Dopiero w domu dotarło do mnie, co zrobiłam, przeżywając „najwspanialszą przygodę swojego życia”. Skrzywdziłam tę kobietę i jej dzieci. Doprowadziłam do tego, że przyszła do mnie, by żebrać o miłość męża. A ja? Ja przecież tylko się bawiłam... Nigdy więcej nie spotkałam się z Krzysztofem. Nigdy więcej nie spotkałam się z żonatym mężczyzną. Nigdy więcej też nie przestałam myśleć o tamtej kobiecie...