Jakie objawy daje grzybica wewnętrzna, a jakie grzybica skóry? Co zwiększa ryzyko wystąpienia choroby

W naszym kraju grzybica to, niestety, wciąż powszechne a zarazem zbyt rzadko diagnozowane schorzenie. Jak to możliwe, skoro coraz lepiej dbamy o zdrowie? Wyjaśnienia mogą być zaskakujące. Przyczyny grzybicy mogą być różne, w zależności od miejsca jej rozwinięcia. Bo grzybica pojawia się nie tylko na skórze i paznokciach, z czym głównie nam się kojarzy, ale też w oku, przewodzie pokarmowym, układzie moczowym, a nawet w układzie nerwowym.

Objawy grzybicy wewnętrznej 

• Gdy grzybica rozwinie się w oku – a to możliwe! – powoduje, co prawda, pewne objawy, ale są one takie, że trudno o skojarzenie właśnie z nią. Należą do nich: zaczerwienienie i ból oka, obrzęk powiek, śluzowo-ropna wydzielina w kącikach. Dopiero lekarz podczas badania jest w stanie zaobserwować charakterystyczne zmiany: kraterowe, szaro-białe owrzodzenia na rogówce.
• Grzybica w przewodzie pokarmowym to dolegliwości jakich wiele przy zwykłej niestrawności czy zatruciu: wzdęcia i uczucie pełności brzucha, ból, nudności, biegunki, śluz w kale.
• Kolejne możliwe miejsce rozwoju grzybicy to układ moczowy. Objawy są takie, jak przy zapaleniu spowodowanym przez bakterie: parcie na pęcherz, częstsze i bolesne oddawanie moczu, ból podbrzusza.
• Przy szczególnie groźnym, na szczęście rzadkim zakażeniu układu nerwowego, choroba może ujawnić się poprzez zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub udar mózgu.

Objawy grzybicy skóry

• Grzybica umiejscowiona na skórze bywa zwodnicza – sinoczerwone plamy na nogach łatwiej przypisać zakrzepicy, niż atakowi grzybów. W przypadku grzybicy stóp pierwszym i najczęstszym symptomem zakażenia jest uporczywy świąd, występujący najczęściej między dwoma najmniejszymi palcami u nóg. Prawie zawsze towarzyszy mu zaczerwienienie.
  Grzybicę zwiastują ponadto nadmierne rogowacenie naskórka na podeszwie oraz po bokach stopy i łuszczenie się skóry.
  Wskazaniem do wizyty u lekarza są również drobne, niekiedy zlewające się ze sobą pęcherzyki tworzące się na podeszwie stopy, szczególnie u nasady palców.
  Jednym z typowych objawów grzybicy są bolesne i trudno gojące się pęknięcia na piętach.
  Jeżeli zauważymy u siebie wyżej opisane oznaki, powinniśmy zgłosić się do lekarza. 

Przyczyny grzybicy i czynniki zwiększające ryzyko choroby

Istnieje kilkanaście czynników ryzyka grzybicy!

• Należy do nich, oczywiście, jadłospis pełen cukru, ale także pozbawiony żelaza i witamin z grupy B. Kto tak jada? Na przykład wegetarianie i weganie. Jeśli nie jemy mięsa, mleka, serów, jaj i nie suplementujemy zagrożonych deficytem składników to tak jakbyśmy zapraszały grzyby do ataku.
• Grzybica „lubi” też inne problemy zdrowotne – często chorują na nią osoby z cukrzycą, niedoczynnością tarczycy, kamicą moczową, chorobą nadnerczy, uchyłkami jelit, chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy.
• Leki – one też mogą być winowajcą! Oprócz antybiotyków także środki przyjmowane na co dzień, np.: kortykosteroidy, leki przeciwko RZS lub innym chorobom z autoagresji.
• Pożyczanie kropli do oczu lub soczewek. Lekarze radzą, by ich nie użyczać. Po pierwsze dlatego, że w ten sposób możemy przekazać komuś swoje drobnoustroje. Po drugie: sami możemy je od tej osoby przejąć. Tak właśnie często przenosi się grzybica gałek ocznych. Nawet jeśli tylko dla ozdoby nosimy soczewki, nie wolno nam ich dawać nikomu do przymierzenia. Nie powinnyśmy także dzielić się akcesoriami do soczewek – pudełeczkiem, płynem.
• Środki neutralizujące kwasy w żołądku (także te bez recepty!) – to również obosieczna broń. Z jednej strony pomagają przy nadkwasocie, z drugiej – przez to, że podwyższają pH w przewodzie pokarmowym, stwarzają grzybom warunki do rozwoju.
• Drobne urazy – wpadnięcie do oka opiłka drewna i uszkodzenie rogówki może doprowadzić do rozwoju grzybicy gałek ocznych.
• Skrzydlaci podopieczni – karmienie gołębi, hodowanie kur i kontakt z ich odchodami naraża na wdychanie grzyba atakującego układ nerwowy, skórę i płuca.
• Odpoczynek przy... fontannie – latem zdarza się nam przysiąść na jej brzegu i zamoczyć w wodzie dłonie lub stopy, zwilżyć nią kark lub twarz. Ta ochłoda może nas drogo kosztować! Przed wodą skażoną grzybami i różnymi mikroorganizmami (m.in. bakteriami Coli) przestrzega sanepid.
• Grupa krwi 0 to chyba najbardziej zaskakujący czynnik ryzyka – a jednak prawdziwy! Choć nie do końca wyjaśniony. Eksperci wiążą ją ze zwiększoną podatnością na infekcję grzybiczą w jamie ustnej.

Domowe sposoby na grzybicę

W walce z grzybicą mogą pomóc też metody proponowane przez medycynę niekonwencjonalną. Oto te, na które lekarze lub farmaceuci patrzą „łaskawym” okiem...

Kuracja z zielonej glinki na grzybicę wewnętrzną

Picie zielonej glinki (ok. 10 zł/100 g) – ma ona właściwości dezynfekujące i jest dobrym źródłem składników zapewniających odporność, żelaza, magnezu, cynku. 1-2 łyżeczki zalewamy 75 ml przegotowanej, ostudzonej wody, mieszamy i wypijamy zawiesinę.

Domowa kuracja na grzybicę skóry i paznokci

Smarowanie zmian olejkami eterycznymi – najsilniej zwalcza grzyby tymiankowy, oreganowy, goździkowy, cynamonowy, herbaciany. 5 kropli miesza się z łyżką oleju bazowego (np. z pestek winogron) i wciera szczoteczką w zainfekowany paznokieć lub naskórek. Olejek możemy też zmieszać z wódką (w tych samych proporcjach) i dodać do wody, w której moczymy stopy.