Jak rozpoznać, że ktoś kłamie? Poznaj metody profesjonalistów, którzy wykrywają oszustów, a nie dasz się nabrać nawet na małe kłamstwa. Czy masz intuicję? Sprawdź, jakie gesty, mimika, mowa ciała i zachowanie zdradzają kłamcę.
Doświadczeni psychologowie, psychiatrzy i policyjni śledczy potrafią nawet odczytać najmniejszy fałsz. Poznaj tajniki ich pracy, a szybko rozszyfrujesz, czy ktoś kłamie.
Jak rozpoznawać kłamstwo? Sprawdź, czy masz intuicję
Wyostrz zmysły. Umów się np. z siostrą czy z koleżanką, że zadasz jej cztery pytania: Jakiego zwierzęcia nie lubisz i dlaczego?, Wolisz zimę czy lato?, Jaki lubisz sport?, Wolisz mówić czy słuchać? Na trzy dowolne niech odpowie zgodnie z prawdą, a na jeden temat niech skłamie. Obserwuj ją uważnie i spróbuj zgadnąć, kiedy skłamała.
Jak rozpoznać, że ktoś kłamie? Gesty i mimika kłamcy
- Zasłanianie oczu lub ich pocieranie jest podświadomą próbą niepatrzenia w twarz osobie, którą się właśnie okłamuje. Kobiety mogą dotykać okolic oczu, np. brwi, tak by nie rozmazać makijażu. Kłamca może tylko dotknąć ust albo spróbować ukryć ten odruch, np. udając kaszel.
- Gdy zadasz komuś pytanie, a on unika kontaktu wzrokowego, to znaczy, że jego odpowiedź może być nieprawdziwa.
- Jeśli osoba praworęczna opowiadając historię, spogląda w lewo (a leworęczna – w prawo), to sygnał, że chce cię zwieść.
- Jeżeli ktoś próbuje cię do czegoś przekonać i intensywnie, prawie bez mrugania wpatruje ci się w oczy, raczej nie jest przekonany o prawdziwości tego, o czym mówi.
- Podejrzenie powinna budzić szybka zmiana mimiki z surowej (zacięta twarz, zmarszczone czoło) na wesołą albo gdy ktoś uśmiecha się szeroko, ale ma poważne, chłodne oczy. Ktoś chce coś przed tobą ukryć.
Uwaga! Osoby zamknięte w sobie i nieśmiałe często uciekają wzrokiem lub zmieniają temat rozmowy, bo to wynika z ich charakteru, a nie z powodu kłamstwa.
Jak rozpoznać, że ktoś kłamie? Mowa ciała i zachowanie kłamcy
- Kłamca pociera nos. To dlatego, że wzrasta ciśnienie, a do śluzówki napływa więcej krwi, co wywołuje uczucie mrowienia.
- Jeśli podczas rozmowy ktoś zaczyna się wiercić, dotykać ucha, rozluźniać kołnierzyk lub poprawiać włosy – może zmyślać.
- Osoba, która zmyśla na temat jakiegoś zdarzenia, opowiada o nim, podając wiele szczegółów i dba o chronologię. Często mówi o nim bardzo szybko.
- Gdy ktoś właśnie rozminął się z prawdą, może próbować szybko zmienić temat rozmowy. Czasami wręcz słychać ulgę w jego głosie.
